Siam Culture, Bangkok en Weeshuis

Hallo allemaal!

Elise om nog even antwoord te geven op je vraag! (was het de vorige keer vergeten.) Ik ben niet meer Londen ingegaan omdat ik mijn backpack nog niet af kon geven. Op schiphol kon ik alleen inchecken voor de eerste vlucht. En moest in Londen wachten tot s'avonds met inchecken en kon dus mijn bagage ook nog niet afgeven. Heel jammer!! Maar dan ga ik gewoon een keer een weekendje Londen doen!

Laatste dag Siam culture week (vrijdag 11 januari)
De eerste week is snel voorbij gegaan, maar heb ook alweer het gevoel dat ik hier al weken ben omdat we hier zoveel doen. Vandaag zijn we weer begonnen met een tempel en een marktje. We zijn gaan lunchen in een restaurantje waar we heel pittig eten hebben gekregen met allemaal pepertjes erin. (Een foto hiervan staat op facebook. Mijn eigen foto's ga ik er nog niet opzetten want dat kost heel veel tijd.)
Als allerlaatste deze week stond de 'monkey temple' op het programma. Deze tempel staat midden in een stad en er leven op deze tempel honderden apen. Ze lopen ook gewoon door de stad heen, hangen in lantaarnpalen en staan op verkeersborden. Je moet goed op je spullen letten, want ze zijn heel handig met jatten. Zo werd van iemand een flesje water gestolen, de dop er handig afgedraaid en opgedronken. Hilarisch om te zien! Het was minder grappig toen de apen het op mijn armbandjes voorzien hadden en ik ineens twee apen aan mijn arm had hangen. Voor de andere trouwens wel weer leuk om te zien ;) Tussen al die schattig lijkende apen zaten ook veel dikke lelijke en oude apen. En zelfs de kleine apen zijn al erg agressief. Na deze laatste activiteit van de Siam culture week is bijna iedereen naar Bangkok gegaan.
Nadat we terugwaren van de apen had ik ongeveer een uurtje om even snel mijn spullen bij elkaar te zoeken voor een weekend om vervolgens 2 a 3 uur in de taxi te zitten. Eindelijk aangekomen bij Khao San Road (Het toeristencentrum van Bangkok) zijn we een hotel gaan zoeken. Omdat de groep te groot was lukte dit totaal niet en ben ik met Alice en Alice verder gaan zoeken. We hadden daarvoor wat onnodig heen en weer gereis met een taxi naar plekken waar we niet hoefde te zijn. We zijn toen eerst maar wat gaan eten en hebben op internet gezocht naar een hotel waar nog plek was. Op vrijdagavond blijkt dit dus heel moeilijk te zijn om dan wat te vinden. We zijn met zijn drieen uiteindelijk in een goed hotel vlakbij Khao San Road terechtgekomen.

Bangkok
We hebben zaterdag (12 januari) veel sightseeing gedaan en omdat het een feestdag was (children's day volgens mij, iedere Thai zei wat anders), waren veel dingen gratis. Zo zijn we met een tuktuk op veel plekken afgezet. We hebben bijvoorbeel de Golden Mountain beklommen, waar we een mooi uitzicht hadden over Bangkok. (Dit was overigens ook weer een tempel, maar het uitzicht was heel mooi). In Bangkok staan overal goud versierde poorten over de weg heen. Gek om te zien dat niet veel verderop weer veel armoede is.Omdat het dus children's day was, was ook de zoo gratis en hebben we nog een paar uurtjes in de dierentuin rondgelopen en een zeehondenshow gezien. Wel fijn om even weg te zijn uit de ontzettende drukte van Bangkok. Oversteken is bijna niet te doen. Zelfs de stoplichten worden vaak genegeerd door het Thaise verkeer en je moet dus veel geluk hebben en een goed moment vinden om over te steken. Ook stinkt het er overal in Bangkok. De duizenden marktkraampjes waar ze eten verkopen zijn overal en er komt een verschrikkelijke geur vanaf. Iedere straat van Bangkok lijkt hetzelfde, allemaal hoge gebouwen met billboards die door veroudering heel lelijk zijn geworden. Gelukkig hadden we een plattegrond van de stad anders waren we sowieso verdwaald.
Bijna de hele dag door werd ons een tuktuk aangeboden die we dan weer moesten afslaan. De Thaise mensen zijn daar alleen niet zo snel tevreden mee en gaan dan van alles vragen. Dit zijn ook constant dezelfde vragen. Waar kom je vandaan? Hoelang ben je en blijf je nog in Thailand? Waar ga je daarna heen? Heb je al vervoer? Alleen maar om ons bij hun in de tuktuk te krijgen. Erg vervelend en na een tijdje reageer je al niet meer.
Na een lange dag sight seeing zijn we lekker gaan eten in een restaurantje en hebben vervolgens nog een massage gehad om de dag mee af te sluiten. Van het uitgaansleven van Bangkok heb ik niet zoveel meegekregen maar van verhalen heb ik begrepen dat ik niet heel veel gemist heb.
Zondag (13 januari) hebben we rondgelopen in het veel rijkere en meer toeristisch gedeelte van Bangkok. Hier stinkt het een stuk minder en is het veel fijner om te lopen. Wat je hier wel weer hebt is ontzettend veel volle bussen met toeristen, die dan weer net uit moesten stappen als wij langsliepen. We zijn nog naar China Town gelopen maar omdat het zondag was, was daar bijna alles dicht. Dit stelde dus niet heel veel voor. We hebben het hele eind weer teruggelopen en zijn daar in een parkje gaan zitten om nog even te genieten van het mooie weer. Om drie uur moesten we weer op het meeting point zijn om weer terug te gaan naar Sing Buri. Dit meeting point was bij Khao San Road en hebben daar nog een uurtje over de markt gelopen, voordat de taxi er was om terug te gaan.

Weeshuis (maandag 14 januari)
Deze week zal ik vrijwilligerswerk gaan doen in een weeshuis. Dit is omgeruild met de trekking in de jungle die ik nu dus pas de vierde week heb. Vandaag zijn we begonnen in een nieuw weeshuis. Het weeshuis waar ze de vorige weken of misschien wel maanden waren geweest was niet veel meer te doen. Dit weeshuis heeft 270 kinderen, waar ook kinderen komen van ouders die ver weg moeten werken en geen tijd hebben om hun kinderen naar school te brengen iedere dag.
Naar dit weeshuis is het zo'n 5 kwartier rijden en vetrekken iedere ochtend om 9 uur. Toen we daar aankwamen kregen we eerst een rondleiding door het weeshuis. Op het eerste gezicht leek het allemaal wel mee te vallen hoe erg hun situatie is omdat de klaslokalen er gewoon prima uitzien. Maar zodra we bij het wasgedeelte en de toiletten kwamen begreep je wel waarom hier hulp nodig was. Er waren 2 badkuipen voor 270 kinderen. Dit is natuurlijk veel te weinig, maar daar kunnen wij op dit moment vrij weinig aan veranderen omdat er gewoon veel geld nodig is voor een opknapbeurt. De waslijnen hangen naast waar het afval wordt gedumpt. Hier zijn dus ook gelijk ontzettend veel vliegen en daar wil je je was dus eigenlijk niet hebben hangen. Omdat daar zoveel kinderen zijn liggen er ook nog eens heel veel spullen en is het daar ontzettend chaotisch. Verder hebben ze heel weinig ruimte om te slapen. Veel kinderen slapen op de grond en hebben een klein dekentje die ze misschien zelfs ook nog moeten delen. Er zijn wel een paar goeie bedden aanwezig, maar die worden alleen gebruikt voor als de kinderen ziek zijn. Foto's zouden hier het verhaal een stuk duidelijker maken, maar die kan ik er dus helaas nog niet opzetten. Nog niet zolang geleden heeft een organisatie een gedeelte van het gebouw erg mooi opgeknapt en hier is een computerruimte ingericht met circa 30 computers en is er een bibliotheekje gebouwd. Ze hadden het geld voor de computers beter ergens anders in kunnen steken, want deze worden volgens mij vrij weinig tot niet gebruikt.
Na deze schokkende rondleiding hadden we even de tijd om de kinderen aandacht te geven. Het is moelijk om contact met ze te maken want ze spreken en verstaan heel slecht Engels. Ondanks dat waren de kinderen heel blij dat we er waren. De kinderen moesten rond 12 uur gaan eten en gingen allemaal netjes na hun bordje met eten gehaald te hebben netje naast elkaar in rijen op de grond zitten.
Nadat wij ook hadden gelunched iets verderop konden we gaan verven. De coordinator voor de vrijwillgers had verf en kwasten gehaald. Hier zijn we de hele middag zoet mee geweest en hebben we zo'n 40-50 meter muur geverfd. Dit was al een hele verbetering. We hebben de muur geverfd die rondom het weeshuis staat. . De coordinator vond volgens mij dat we veel te hard werkten want hij zei steeds dat we onze tijd moesten nemen en rustig aan moesten doen vanwege het warme weer. Maar iedereen wilde zo graag wat voor die kinderen doen dat iedereen gewoon hard bleef doorwerken. Om 3 uur gingen we weer naar huis.

Na een week Thailand valt het nog steeds op dat Thaise mensen toeristen erg interessant vinden. In de dierentuin werd er bijvoorbeeld constant naar ons gezwaaid. Omdat ik hier in een niet toeristisch gedeelte van Thailand zit hebben veel kinderen nog niet zo vaak en misschien nog wel nooit blonde mensen gezien. Ik zal er dus even aan moeten wennen dat mensen nog vaak hun fotocamera zullen pakken om een foto van mij/ons te maken.

Opvallend:
-Mensen verbranden hier hun afval, als we hier van de ene naar de andere plaats reizen zien we dus vaak brandjes en rook.
-Veel mensen hebben hier een mondkapje op tegen al het stof
- Soms lijkt de omgeving hier heel erg op Nederland, alleen de koeien ontbreken nog. Door de bananenbomen en doordat er af en toe een geel hoedje boven de rijstvelden uitsteekt zie je toch wel weer verschil ;)

Liefs Nathalie