District Commewijne
Door: Nathalie
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
07 November 2015 | Suriname, Paramaribo
Een dag nadat het vorige verslag online is gegaan is mijn laptop vanaf mijn bed op de tegels gevallen. Helaas is het scherm hierbij kapot gegaan en kon ik deze de laatste periode van mijn stage niet meer gebruiken. Een aantal bestanden welke ik nog niet dubbel had opgeslagen was ik ook kwijt. Een flinke tegenvaller. Na de lekke band, flink te zijn natgeregend en mijn portemonnee kwijt was geweest, leek ik alleen nog maar pech te hebben. Ik was dan ook blij toen het eindelijk weer weekend was, want er stonden weer twee tripjes op het programma.
De zaterdag ben ik gaan fietsen met een huisgenoot van twee huizen verderop. We zijn gaan fietsen naar voormalig plantage frederiksdorp en suikerfabriek marienburg. Dit stelde eigenlijk niet heel veel voor, maar ze trekken iedere dag nog toeristen naar deze plantages toe om te laten zien waar tientallen jaren geleden nog slavenarbeid werd verricht. Bij de suikerfabriek hebben we een rondleiding gehad, van een man wie zeld als slaaf op de suikerriet plantage heeft gewerkt. Ook vertelde hij trots dat hij toen nog koninging wilhelmina en prinses Beatrix had ontmoet en met president Bouterse heeft gevoetbald.
De suikerfabriek zelf was in handem van een Nederlander. Toen hij vertrok nam hij ook de kennis mee hoe de plantage/fabriek draaiende gehouden kon worden. Als gevolg hiervan stopte de fabriek met draaien.
Na deze plantages bezocht te hebben was ons doel om naar Peperpot nature park te fietsen om hier apen, vogels en andere dieren te spotten. Dit zou ongeveer 20 km moeten zijn gok ik. Maar omdat het zo warm was moesten we vaak even stoppen om af te koelen en water te drinken. Toen we daar eindelijk rond 3 uur aankwamen wilden we eerst wat eten. We hebben een kaartje gekocht (ca 5 euro) en zijn toen eerst naar een restaurantje in de buurt gegaan.
Nadat we hadden gegeten reden we voorbij het loket waar we kaartjes hadden gekocht het park in. Tenminste dat dachten we. Na zo"n drie km verder te hebben gefietst vertelde een man ons dat dit park aan het begin was.
Uiteindelijk bleek dat we niet rechtdoor moesten bij het loket, maae linksaf moesten. We snapten niet dat ze ons daar niet op wezen toen we voor het eerst langs het loket fietsten.
Doordat het park om vijf uur dicht ging moesten we nog opschieten ook. We hadden nog driekwartier om 3 km naar de andere kant van het park af te leggen. Dit leek mij lopend prima te doen.
We hebben rustig naar de andere kant gelopen. Onderweg zag ik de billen van een dier wegduiken in de struiken (ik denk een tapir). Maar hij was te snel weg om dat zeker te weten. Kwart over 5 kwamen we aan bij de andere ingang/uitgang. Ervan overtuigd zijnde dat ze elkaar wel zouden inlichten als er nog iemand in het park zou zijn, hadden we het erop gegokt dat het niet zo erg zou zijn. Helaas was dit te optimistisch en zat het hek al op slot.
Het nummer van de manager stond weergegegen op een bord bij de uitgang, Dit hebben we toen gebeld. De manager was niet erg behulpzaam en we kregen te horen dat hij al thuis zat en niet van plan was daar weg te gaan en dat er een andere manager was waar hij het nummer niet van had. Als tweede optie toch maar de politie gebeld. Na meerdere keren uitgelegd te hebben waar het was, zouden ze een auto sturen. Deze kwam niet. (Mogelijk bij de andere ingang ).
Na 20 minuten wachten was mijn geduld op en heb ik de fietsen over het hek getild en zijn we over het hek geklommen. Dit ging makkelijker dan het er in eerste instantie uit zag. Toen we thuiskwamen was het inmiddels al donker. Een lange dag en we hadden eigenlijk vrij weinig gezien.
Gelukkig had ik voor de zondag een geregelde excursie. Ik ging een dagje naar de warappakreek. Deze is een aantal jaren opnieuw uitgegraven omdat hij droog was komen te liggen.
Na een stukje met de bus en een uur met de boot waren we aangekomen op Bakkie. Vanuit hier zijn we verder gegaan naar de warappakreek. Deze kreek ligt in mangrovegebied en we voeren dan ook door een gebied met allemaal takken, die zo af en toe de boot in sloegen. De kreek komt uit op de oceaan, waar we ook helemaal naartoe zijn gevaren. Aan het begin waren er nog vrij weinig dieren te zien, maar na verloop van tijd kwamen een hoop krabben aan de waterkant en steeds meer vliegende visjes. Vlakbij de oceaan waren er ineens heel veel vogels die vlogen, waaronder de rode ibis. Helaas konden we deze niet van dichtbij zien. Bij de oceaankant konden Maar kort blijven omdat het weer laag water zou worden. We moesten op tijd terug zijn omdat we anders vast zouden komen te liggen. Op de terugweg hadden we het geluk dat we nog een paar aapjes tegenkwamen.
Terug op Bakkie hebben we een souto soepje gegeten en hebbem we een rondleiding gehad door een tuin met vreemde vruchten. Daarna zijn we een museum ingegaan waar de spullen waren uitgestalt die tijdens het uitgraven van de warappakreek zijn gevonden. Dit waren vooral bierflessen, waterflessen etc.
Hierna hebben we Bakkie weer verlaten en zijn we op Alliance een citrusplantage gaan bezoeken. In tegenstelling tot alle andere plantages was deze nog wel in gebruik. Na het bezoek aan Alliance (waar we overigens ook hebben gegeten) zijn we weer teruggegaan naar Paramaribo.
De warappakreek, Bakkie en Allisnce liggen in het district Commewijne. Sinds 15 jaar is er een brug gebouwd welke paramaribo met dit district verbind. Hierdoor is het ook gelijk het snelstgroeiende district van Suriname en kunnen de bewoners veel makkelijker en sneller heen en weer reizen. Met boot waren ze soms wel 4-5 uur onderweg.
Woensdagavond was mijn laatsye tripje. De dolfijnen sunset tour. Met een spotting percentage van maar liefst 96% kon het ook bijna niet anders dan dat we ze zouden zien. Ik hoefde niet heel lang te wachten todat iedereen begon te schreeuwen: KIJK, KIJK, LINKS! DAAR, DAAR! ONDER DE BOOT! Er waren er genoeg te zien, en het was het lastiger om ze op foto vast te leggen. Na ongeveer een uurtje bij de dolfijnen zijn we weer naar een voormalig plantage gevaren (lees: dorp), waar we loempias en baka banas hebben gegeten bij zonsondergang. Onder het genot van een rood wijntje zijn we terug gevaren naar Leonsberg waar ik de taxi naar huis heb gepakt.
Donderdag heb ik mijn stage afgerond door mijn bevindingen te presenteren aan de directie van het ziekenhuis, apothekers en een aantal verpleegkundigen. Het verhaal werd voornamelijk positief ontvangen en ik werd door de medisch directeur en apotheker hartelijk bedankt voor het uitvoeren van het project en geven van de presentatie. Ik kan wel zeggen dat mijn stage succesvol geweest is.
Inmiddels heb ik mijn koffer ingepakt. Morgenmiddag(zaterdag) komt de taxi me ophalen om naar het vliegveld te brengen voor mijn vlucht naar Amsterdam.
Wat ik na mijn vorige reis ook al zei: het was geslaagd, maar wel de laatste keer alleen op reis. We zullen zien of ik me daar dit keer wel aan hou.
Wat ik wel zeker weet is dat ik nog eens terug wil komen om meer van de jungle te gaan zien.
Wat een prachtig land met prachtige mensen!! Ik ga het missen.
-
07 November 2015 - 08:32
Janet:
We hebben je verslagen met veel plezier gelezen en kijken naar uit om je weer te zien, met misschien nog meer aanvullende verhalen. Je bent weer een hele ervaring rijker.
Nathalie, een goede reis naar huis en tot gauw! :) -
07 November 2015 - 08:34
Laura:
De laatste loodjes....Tot morgen in Nederland! Jammer dat de reisverslagen nu ook afgelopen zijn! -
07 November 2015 - 09:38
Sybille:
Hoi Nathalie,
Wat is het weer een mooi verslag geworden! Het is echt plezierig om te lezen! Heel fijn dat je stage geslaagd is! Tot gauw!
XXX mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley