Op de helft!

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer! Het heeft even geduurd, maar hier is weer een reisverslag vanuit Paramaribo. Aangezien ik hier elke dag achter de computer zit voor stage heb ik niet altijd zin meer om weer een heel verslag te typen, dus dan duurt het even.

Maandag 12 oktober ben ik naar de Maretraitte mall (winkelcentrum) gefietst om wat spullen te kopen voor een excursie het weekend daarop. Helaas hebben ze niet heel veel winkels en iets als en HEMA of Blokker kennen ze niet. Op een aantal kledingwinkels en telefoonzaken na zit er verder niet zo heel veel. Wel zaten er wat dure winkels als Calvin Klein en Chanel. Hier was dan ook verder niemand te zien.

Woensdag 14 oktober zijn we met de huizen van de gongrijpstraat (2 studentenhuizen) uit eten gegaan bij het pannenkoeken en poffertjes huis als afscheid van een meisje dat weer naar huis zou gaan de volgende dag.

Donderdag 15 oktober heb ik alles geregeld voor de trip naar Bigi Pan eco Lodge. Dit is een natuurgebied aan de westkant van Suriname. Hier hebben ze tientallen vogels, kaaimannen en andere dieren, die we dan op bootjes gaan spotten. Mijn verblijf is op houten huisjes op het water. Ik heb er zin in!!
Zaterdagochtend zou ik opgehaald worden met taxi om naar het verblijf toe te rijden. (een reis van 4 uur). Nadat de taxi te laat er was, heb ik maar eens gebeld naar de touroperator waar ze bleven. Na er meerdere malen ervan overtuigd te zijn dat de chauffeur onderweg was bleek drie kwartier later toch dat ze me vergeten waren. (bijna 2 uur gewacht)
Ze boden nog aan om op eigen gelegenheid daarheen te gaan en alsnog de excursie te volgen. Dat heb ik natuurlijk niet gedaan en heb gelukkig mijn geld terug. Helaas wel weer een weekend minder om naast het ziekenhuis wat van het land zelf te kunnen zien.

Het tripje naar bigi pan ging dus niet door, en moesten er ineens weer boodschappen gedaan worden etc... gelijk maar weer een watermeloen gekocht. Dit keer was hij nog groter dan de vorige, dus ik moet nog mijn best doen om heb op te krijgen.

In het ziekenhuis liep van de week trouwens een leguaan?! Het was in ieder geval een groot reptiel met verschillende kleuren. Het beest was naar me aan het sissen, dus ben zonder foto te maken maar gauw doorgelopen. Voor de beeldvorming; het ziekenhuis is niet geheel binnen. Eigenlijk loop je door het ziekenhuis heen steeds van buiten naar binnen en andersom. Over het algemeen zijn de wachtkamers buiten en de poli's en verpleegafdelingen zelf zijn binnen. Misschien niet heel duidelijk nog, maar ik zal nog wat foto's plaatsen.

Naast de leguaan in het ziekenhuis, heb ik op mijn kamer ook bezoek gehad van een gekko. Die nacht durfde ik niet zonder lamp aan te slapen(een gekko onder mijn bed!!), terwijl die beesten eigenlijk nog banger zijn voor mij. Ik denk dat die gekko er wel vaker zit, maar ik heb hem alleen niet meer gezien. Ik zou alleen niet weten hoe hij naar buiten zou moeten. In ieder geval eet hij alle muggen op. Tenminste, niet allemaal, want ik word nog steeds vaak gestoken. In de buitenkeuken laten ze zich wel dagelijks zien.

Zondag 18 oktober waren mijn moeder en Johan (mijn zwager)jarig, dus doordat de trip niet doorging had ik wel alle tijd om ze te feliciteren.
In de ochtend ben ik samen met twee huisgenoten naar de kerk gegaan om mee te maken hoe de sfeer hier is. Het was bloedheet in de volle zaal en het duurde bijna 3 uur lang!! Desondanks wel mooi om mee te maken.

Dinsdag 20 oktober had ik samen met 6 andere meiden van de studie HRM van de HU een uitleg voor de trip naar Brownsberg en Stone island. Dit staat voor het komende weekend op het programma. Nu nog hopen dat het me gaat lukken om Euro's te pinnen. Alle tripjes moet je hier in Euro's betalen. Daar verdienen ze namelijk meer aan. Zeker nu de koers van de surinaamse dollar (SRD) achteruit gaat. Ik vind het trouwens echt belachelijk, want als je Euro's pint, wordt er alsnog 3% extra kosten over berekend, moet je nog naar een speciaal afhaalpunt ook en als toerist zal je dus geen profijt hebben van een goede/slechte koers.
Andere tripjes die ik nog wil doen zijn dolfijnen spotten (helaas heb ik niets gevonden over zwemmen met dolfijnen Laura) en misschien Galibi of toch nog een poging voor Bigi pan. Ik heb na volgend weekend nog 1 weekend over en tips zijn welkom.
Trudy, ik beng bang dat ik fort zeelandia niet meer van binnen kan zien. Het is alleen open tijdens stagetijd en op zondagen. De houten cathedraal heb ik van de buitenkant gezien, ik ben niet binnen geweest.

Zo inmiddels heb ik er al weer 13 stagedagen op zitten, dus ik heb er nog maar 12 te gaan. De andere apotheker is sinds het begin van deze week weer terug en daarom ben ik helaas mijn kantoor en de computer met snel internet kwijt. Mijn nieuwe plekje is een plek in het magazijn, waar ik mijn eigen laptop kan gebruiken en het internet van de WIFI hotspot. Deze moet ik echter iedere 30 minuten activeren. Mijn laptop laad ik op in mijn pauze tussen de voorraad medicijndoosjes in het magazijn. Ideaal!! :(
Ik ben in ieder geval blij dat ik de eerste twee weken alvast veel heb kunnen doen.

Helaas doe ik verder naast mijn stage niet heel veel. Ik ga niet graag onnodig de straat op vanwege de Surinamers die om de tien seconden kusgeluiden maken of op een andere manier mijn aandacht willen(vanuit de auto of zelfs spontaan om mijn nummer vragen). Niet dat dat in NL niet gebeurd, maar daar is het lang niet zo extreem. Zeker als het donker wordt/is voel ik me dan niet meer veilig. Om diezelfde rede heb ik ook geen behoefte de stad nog in te gaan, omdat ik er dan toch niets aan vind. In de avonden ben ik daarom vooral aan het skypen of rtl gemist aan het kijken. Helaas zit Eric nu in een hele andere tijdzone en kunnen we elkaar een stuk lastiger spreken. Vijf weken Paramaribo is voor mij dan ook meer dan genoeg en ben ik blij als ik weer gewoon over straat kan.

Ik hoop niet dat ik jullie verveelt heb met dit verslag :)De volgende keer hoop ik uitgebreid verslag te kunnen doen van Browsberg en Stone Island, wat jullie hopelijk ook weer allemaal lezen.